پارک

سلام به نوگلای باغ زندگی !

شما از پارک خوشتون می‌آد؟ من که خیلی از پارک خوشم می‌آد. فکر می‌کنم تا به حال یک میلیون تا پارک رفتم. وقتی می‌رسم پارک، اول سوار الاکلنگ می‌شم. وایییییییییییی

، نمی‌دونین چه حالی داره. یه نفر سمت چپ می‌نشینه و یه نفر سمت راست. یکی می‌ره بالا و یکی می‌ره پایین. خیلی جالبه؛ مث پرواز می‌مونه.

بعدش می‌رم سوار تاب می‌شم. توی تاب ببیشتر از الاکلنگ به من خوش می‌گذره. پاهامو صاف می‌کنم و دقیقاى مثل پرواز می‌مونه. اگه شانسمم بگیره، توی یه پارک ممکنه یه دونه چرخ و فلک کوچولو هم پیدا بشه. اگه اینجور باشه، من اول وسار اون می‌شم.

من وسیلة مورد علاقه‌ام همون تابه؛ چون توی تاب احساس آرامش پیدا می‌کنم. یه نکته: هیچ‌وقت تنهایی نباید رفت پارک؛ چون تنهایی اصلا بهتون کیف نمی‌ده. به نظر من بهتره با دوستا یا خونواده‌تون برین.

بچه که بودم یه روز رفته بودیم پارک یه بچه نرده های تاب رو نگرفته بود وبا سر خورد زمین  پس هیچ وقت نرده هارو ول نکنید

دوستان من نظر یادتون نره وخواهش میکنم برای بابا خلیلی که تو بیما رستانه دعا کنین